Category Archives: Bez kategorii

Czynniki wpływające na jakość tusz:

1. Genetyczne – genotyp i płeć decydują na pewno o przyroście tuszy, poziomie zużycia paszy, czasu trwania tuczu, wartości rzeźnej i ogólnie jakości mięsa w tuszach
2. Środowiskowe – środowisko w jakim są hodowane zwierzęta z których pozyskujemy tusze ma gigantyczny wpływ na jakość tusz. Podczas odchowu znacząca jest jakość pokarmu i mikroklimat pomieszczeń hodowlanych lub w przypadku odchowy w warunkach naturalnych na zewnątrz klimat danego miejsca. W trakcie transportu zwierząt, znacząca jest temperatura, dystans transportu, rodzaj transportu. W zakładach ubojowych sposób oszałamiania, czas między oszałamianiem a uśmiercaniem, czas wykrwawienia oraz sposób postępowania z tuszami. Zbyt duży czas między oszałamianiem a uśmiercaniem jest czynnikiem stresogennym, który może znacząco obniżyć jakość mięsa. Zbyt późne wykrwawianie może doprowadzić do powstania wybroczyn. Bardzo ważne jest też po uboju wychładzanie tusz. Preferowane jest szybkie wychładzanie – obniża glikolizę i wodnistość mięsa. Złe postępowanie z tuszami doprowadza do wad mięsa takich jak PSE (mięso jasne, blade i wodniste) lub PSD (mięso twarde i ciemne).

Mastitis to zapalenie gruczołu mlekowego, spowodowana przez inwazję bakterii i ich wniknięcie do zatoki wymieniowej przez kanał strzykowy.

Liczba komórek somatycznych w mleku z mastitis jest bardzo wysoka. Włączona przy tej chorobie antybiotykoteriapia uniemożliwia korzystanie z mleka pozyskiwanego od krów jak i uzyskiwanie mięsa z uboju takich zwierząt.

Wady jakościowe mleka przy mastitis to:

• obniżona stabilność koloidialna mleka, uniemożliwiająca termiczną jego obróbkę,
• zmiana proporcji między frakcjami kazeiny, obniżona ilość kazeiny w mleku,
• wzrost poziomu białek serwatkowych,
• naruszenie równowagi kwasowo-zasadowej mleka( obniżenie zawartości Ca i P)
• mniejsza zwięzłość skrzepu, wydłużenie czasu koagulacji enzymatycznej
• utrutniona synerza – gorszej jakości sery
• słabsza predyspozycja mleka do fermentacji z powodu obniżonej zawartości laktozy

Synereza – wydzielanie małych ilości płynu z cząstek zawieszonych w żelu, związane z procesem koagulacji, prowadzi do powstania stężonego żelu i mocno rozcieńczonego zolu. Może zachodzić samorzutnie lub pod wpływem elektrolitów i substancji obniżających rozpuszczalność związków wielkocząsteczkowych.

Kobalt (Co, łac. cobaltum) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego.

Kobalt – stymulujący rozwój pszczół pokarm.
Prawidłowa równowaga pierwiastków śladowych w organizmie pszczół Apis mellifera odgrywa ważną rolę w metabolizmie,
odpowiada za produktywność i reprodukcję. Na pszczoły najlepiej działa kobalt.
Dodając niewielką ilość chlorku kobaltu do syropu cukrowego zwiększa się ilość czerwiu na wiosnę, zwiększa się też odporność pszczół.

Chlorek kobaltu zwiększa zawartość białka w limfie pszczół.
Karmienie pszczół chlorkiem kobaltu ma pozytywny wpływ na organizm owada.

• zwiększadzienną produkcję jajeczek przez matki pszczele;
• zwiększa przyrost masy czerwiu w stadium larwalnym;
• rodziny stymulowane chlorkiem kobaltu stały się bardziej aktywne;
• pszczoły zdołały oprzeć się większości chorób.

Stosując chlorek kobaltu dla pszczół podczas wiosennego i jesiennego karmienia rozwojowego aktywuje się synteza witaminy B12,
która przyspiesza metabolizm węglowodanów i białek u owadów. Dzięki temu młody osobnik staje się silny i wytrzymały.
Rodziny pszczele mają wzrost miododajności.

Skład i forma karmienia

chlorek kobaltu – 0.4 g.
chlorek sodu – 9,6 g.
20 litrów syropu 1:1

Dawkowanie

Po wiosennym oblocie, podczas pierwszej wiosennej energicznej aktywności 200 ml. syropu kobaltowego dla każdej rodziny przez dwa tygodnie.

Wiosną 300 ml. 2 razy, robiąc dwudniową przerwę.

Latem i jesienią – 2 litry dla każdej rodziny.

Jeśli dawka zostanie zwiększona, wydajność rodziny znacznie się zmniejszy.