1. Wyjaśnij pojęcie zarządzania w produkcji pasz, podaj i krótko omów co obejmuje.

Zarządzanie produkcją pasz obejmuje ciąg procesów, które muszą być na każdym poziomie monitorowane i kontrolowane. Każdy etap produkcji bez nadzoru może doprowadzić do utraty parametrów ostatecznego produktu lub wprowadzenia do niego patogenu ewentualnie zanieczyszczeń w postaci np. antybiotyków wykorzystywanych na lini produkcyjnej do produkcji innych produktów.
Aby stworzyć bezpieczne i odpowiednio skomponowane mieszanki, niezbędne jest zastosowanie nowoczesnych technik. Bardzo ważne są powtarzalne oraz kontorolowane na każdym etapie procedury.
Technologia wytwarzania pasz obejmuje kilka podstawowych -etapow:
czyszczenie,
dosuszanie,
rozdrabnianie,
dozowanie wagowe i objętościowe,
mieszanie surowców,
znakowanie i dystrybucję.

Przyjęcie i założenie receptury, stanowi pierwszy krok. Kolejnym etapem jest przyjęcie surowców , pobranie z nich prób i określenie parametrów surowców, chyba że używamy surowców o określonych parametrach ( np poziom białka w przenicy). W przypadku wielu skladników mamy już określone dokładnie parametry np. w przypadku oleju. 
Kolejnym etapem jest mielenie, śrutowanie, młynkowanie składników, konkretne mieszanie w mieszalnikach. Po wstępnym przygotowaniu pasz powinniśmy je przebadać. Ostatnim etapem jest pakowanie gotowego produktu, znakowanie zgodnie z aktualnymi rozporządzeniami, magazynowanie i dystrybucja.  

2. Scharakteryzuj opracowanie preliminarza pasz dla krów mlecznych.

Preliminarz pasz sporządza się na cały rok, wyróżniając dwa okresy żywienia: letni, który wynosi 165 dni, oraz zimowy – 200 dni.
Najważniejszym elementem przy sporządzaniu preliminarza paszowego są: 

• obliczenie zapotrzebowania na paszę wszystkich zwierząt w gospodarstwie, z uwzględnieniem okresu letniego i zimowego;
• określenie ilości pasz objętościowych wytwarzanych w gospodarstwie;
• sporządzenie bilansu paszowego, czyli porównanie ilości wytworzonych pasz z zapotrzebowaniem zwierząt;
• planowanie produkcji roślinnej na podstawie bilansu paszowego. Zapotrzebowanie na pasze objętościowe oblicza się na podstawie: dziennej dawki paszy w kg na sztukę , okresu skarmiania, czyli liczby dni żywienia oraz liczby zwierząt.

-należy też uwzględnić rezerwę paszową, która powinna wynosić około 5% dla pasz treściwych oraz 10% dla objętościowych. Rezerwa paszowa uwzględnia straty ponoszone w trakcie uprawy, zbioru, konserwacji i przechowywania, a także bierze pod uwagę możliwość wystąpienia niekorzystnych warunków meteorologicznych oraz innych trudnych do przewidzenia sytuacji.

-Ilość potrzebnych pasz konserwowanych będzie zależeć także od długości okresu skarmiania, czy będzie to okres zimowy 200 dni, czy cały rok – 365 dni.

3. Podaj wady i zalety żywienia świń na mokro.

Zalety żywienia na mokro:
-system umożliwia obniżenie kosztów żywienia dzięki możliwości wykorzystania produktów ubocznych lub odpadowych, tańszych ale przy tym bogatych w składniki pokarmowe, np: serwatka, popłuczyny z jogurtów i lodów, zawiesina skrobi, zawiesina drożdży, pulpa ziemniaczana.
-system ten zwiększa smakowitość paszy i jej strawność, co przyczynia się do ekonomicznego wykorzystania składników pokarmowych – tuczniki odznaczają się cieńszą słoniną i wyższą mięsnością.
-zmniejszenie poziomu zapylenia w chlewni
-ograniczenie strat wynikłych z rozsypywaniem pasz.
-poziom wydalanego fosforu i azotu jest taki sam jak przy żywieniu na sucho.
-linia do zadawania pasz jest bardziej zautomatyzowana, przez co nie potrzebuje tylu ludzi do obsługi.
-mokre pasze możemy w łatwy sposób dozować, co pozwala zmniejszyć otłuszczenie tusz.

Wady żywienia na mokro:
-instalacje do podawania pasz płynnych są bardziej „zawiłe”, trudniej je zainstalować w różnych pomieszczeniach, problemem jest także dostęp do pasz i mieszanek.
-koszty instalacji są dużo wyższe i bardziej energochłonne.
-trudnodostępność serwatki, jeśli nie mamy umowy z pobliskim zakładem mleczarskim – ogólnie można powiedzieć, że jesteśmy uzależnieni od zakładów, z których pozyskujemy składniki do pasz.
-największym problemem jest utrzymanie w czystości takiego systemu. Latem bardzo trudno jest utrzymać higieniczne warunki w rurociągach, co za tym idzie-namnażanie się bakterii- zwierzęta mogą częściej chorować.
-system żywienia na mokro może wydawać się zbyt absorbujący oraz zbyt trudny o pracochłonny w użytkowaniu.
-duże straty w przypadku psucia się niezjedzonej paszy, czego nie mamy w przypadku suchej paszy.